در
سیمای تو
روشنایی
عجیبی ست
که
درختان نارنج را بارور میکند
و
صدایت، دریایی لاجوردی ست
که
هنوز
در
گوشم میخواند
عطرت،
سنجاقکها را مست میکند
تا
سرخوشانه روی برکه ها به پرواز درآیند
آه
! ماهرخ ، چه میخواستم بنویسم!
پای
تو که به ذهنم باز می شود
به
فراموشی عمیق فرو می روم.
"دیهور انتهورا"
درباره این سایت